« Ritningarlesturinn 2. nóvember 2006 | Hinir þrír myrku dagar (2) » |
Undursamlegt er það
þegar hjartað ummyndast
í innheima ljóss og elsku
og ljómar sem sjödægraljós.
Sálin gengur upp í gerðið
og gleðst með systkinum sínum fiðruðu
og laufunum á systur ösp
og vorregnið vökvar língresið.
Daggardroparnir sem sáldrast
sem silfurraf af greininni
áminna hana um að í húminu
harmi hjartað sökum nætursortans.