| « „Aldrei hefur nokkur maður talað þannig.“ | Annað hvort stöndum við honum við hlið eða EKKI. » |
30.03.06
Níu rök gegn fóstureyðingum
Bandarískur höfundur þessarar umfjöllunar, Israel Steinmetz, var svo vinsamlegur að leyfa okkur að birta hana í íslenskri þýðingu á Kirkjunetinu. Hún varpar ágætu ljósi á þá hugarfarsbreytingu sem átt hefur sér stað í Bandaríkjunum hvað áhrærir fóstureyðingar. Talsmenn fóstureyðinga hér heima gefa iðulega í skyn, að það séu einungis „öfgamenn“ og „ofstækismenn í trúmálum“ sem berjist gegn fóstureyðingum í Bandaríkjunum. Hér má ljóslega sjá hversu fjarri þetta er öllum sanni.
INNGANGUR
Planned Parenthood hefur samið 9 rök fyrir því að fóstureyðingar séu lögverndaðar. Svar mitt er þetta: Ég hef skrifað 9 rök sem leiða í ljós að fóstureyðingar ættu að vera ólöglegar. Í reynd hef ég hlegið með sjálfum mér sökum þess hversu auðvelt er að andmæla þeim. Þetta er ekki sök Planned Parenthood vegna þess að það eru engin haldbær rök til sem réttlæta fóstureyðingar aðrar en alvarlegt heilsufarsástand móður og barns. Auk þess tel ég að Planned Parenthood sinni mörgum nytsömum málaflokkum. Ég samþykki margt af því sem samtökin gera. En ég er algjörlega á öndverðu máli við þau hvað áhrærir fóstureyðingarnar.
Ég kaus að beina gagnrýni minni að þeim sérstaklega vegna þess að samtökin eru a) Stór stuðningssamtök fóstureyðinga sem starfa á breiðum grundvelli og b) Samtökin hafa birt lista og baráttuaðferð mín kemur vel heim og saman við slíkan lista. Ég bið ykkur að lesa eftirfarandi gagnrýni af opnum huga og vega og meta rök og gagnrök hinna ólíku skoðana. Ef þið rekist á rangfærslur í staðreyndum mínum vona ég að þið gerið mér viðvart: MrData@mail.com
Ég hef ætíð stutt lífsrétt hinna ófæddu. Afstaða mín áður fyrr var þessi: „Jæja, þjóðin skiptist í tvo hópa í þessu máli.“ Þrátt fyrir að ég sé sjálfur persónulega á móti fóstureyðingum, þá eru aðrir sem eru mér ekki sammála. Ég vil því ekki að málið verði knúið fram, án þess að meirihlutinn sé andstæður fóstureyðingum. Ég er þannig hlyntur hinni lýðræðsislegu leið.“ Engu að síður hef ég smám saman gert mér ljóst að fóstureyðingarnar (morð á ófæddum börnum) halda áfram í svo miklum mæli, að FJÖGUR ÞÚSUND FÓSTUREYÐINGAR ERU FRAMKVÆMDAR DAGLEGA í Bandaríkjunum (EITT HUNDRAÐ TUTTUGU OG FJÖGUR ÞÚSUND DAGLEGA á heimsvísu). Þrátt fyrir þetta berst sumt fólk í raun og veru fyrir því að fóstureyðingar verði auknar í enn ríkara mæli. Að lokum hefur mér orðið ljóst að „fóstureyðingar eru skelfilegar“ og það verður að stöðva þær. Hluti lýðræðisins eru opnar hugmyndafræðilegar umræður. Aðrir tjá sínar skoðanir og sumar þeirra eru andstæðar mínum. Þannig ber mér einnig að tjá mínar skoðanir og þannig styð ég lýðræðislegar umræður.
Fyrirkomulagið er með þessum hætti: Ég birti upphaflega afstöðu Planned Parenthood orðrétta orð fyrir orð. Planned Parenthood setur fram fullyrðingu sína, og síðan andmæli ég henni í einni málsgreininni eftir annarri. Til að tryggja að svar mitt sé vel aðskilið frá upphaflegri fullyrðingu Planned Parenthood, er fullyrðing þeirra sett í gráan ramma (Athugið að eftirfarandi umræða einskorðast við Bandaríkin. Berjast ætti gegn fóstureyðingum í öllum löndum, en aðstæður í hverju landi út af fyrir sig eru breytilegar, þannig að sum atriðanna hér að neðan eiga ekki við öll þjóðríki á jörðinni).
Fóstureyðing er aldrei auðveld ákvörðun, en konur hafa tekið þessa ákvörðun í þúsundir ára af ýmsum góðum og gildum ástæðum. Í hvert sinn sem þjóðfélagið hefur leitast við að uppræta fóstureyðingar, hefur það einungis hrakið konurnar út í öngstræti þar sem fóstureyðingar hafa orðið hættulegar, kostnaðarsamar og auðmýkjandi. Jafn furðulega og það kann að hljóma gilti þetta um Bandaríkin þar til 1973, þegar fóstureyðingar voru lögleiddar alls staðar. Þúsundir bandarískra kvenna létu lífið.
Fóstureyðingar eru erfið ákvörðun af mörgum ástæðum. Í hvert sinn sem þjóðfélag hefur heimilað fóstureyðingar hefur þeim farið fjölgandi, en þegar þær eru óheimilar. Fóstureyðingar felast í því að myrða börn sem að öðrum kosti gætu átt langt líf fyrir höndum. Að myrða þessi börn stefnir þeim í voða og er miklu alvarlegra en auðmýkjandi aðstæður. Jafn ótrúlegt og það hljómar eru um 1.5 milljónir fóstureyðinga framkvæmdar árlega eftir lögleiðingu þeirra í Bandaríkjunum.
Þúsundir kvenna biðu heilsutjón. Af þessum ástæðum og öðrum börðust konur og karlar fyrir því að konur fengju lagalegan rétt til að taka eigin ákvörðum hvað áhrærir fóstureyðingu.
Ykkur til fróðleiks eru þúsundir barna myrt fyrir hverja 1 (eina) konu sem lét lífið eða beið heilsutjón. Það er einmitt í ljósi þessarar staðreyndar sem konur og karlar berjast fyrir rétti barnsins til lífs.
Engu að síður er til fólk í samfélagi okkar sem getur ekki enn sætt sig við þetta. Sumir halda því fram að fórnardýr nauðgana eða sifjaspella skuli gert skylt að ala barnið. Og nú þegar þessu fólki hefur mistekist að sannfæra almenning og löggjafarvaldið, hefur ákveðin hópur þess orðið að ofbeldishneigðum öfgamönnum og gripið til ógnana og ofbeldis sem beinst hefur að konum sem sækja um fóstureyðingu og gegn starfsmönnum heilbrigðisþjónustunnar sem starfa við fjölskylduáætlanamiðstöðvar.
Rannsóknir á konum sem hafa látið eyða börnum sínum gefa til kynna að 1% þeirra gera það sökum nauðgana eða sifjaspella (Heimild: Forrest, J.D. & Torres, A. "Why Do Women Have Abortions?" Family Planning Perspectives). Lífsverndarsinnar hafa sannfært almenning og lögjafann um að fóstureyðingar séu skelfilegar. Þingið hefir hvað eftir annað borið upp frumvörp gegn fóstureyðingum, einungis til að þau hafa verið feld með neitunarvaldi frjálslynds forseta sem hlyntur er fóstureyðingum. Vaxandi líkur eru á því að þingið nái 2/3 atkvæða til að ógilda neitunarvald forseta. Meginástæðan sem bjó því að baki að fóstureyðingar voru heimilaðar með fylkislögum var niðurstaða hæstaréttar árið 1973, en hvorki almenningur né löggjafinn. Þegar stuðningsmönnum fóstureyðinga (einnig nefndir pro-choice) misheppnaðist að sannfæra almenning og löggjafarvaldið, hafa þeir hafið skipulega áróðurherferð með rangfærslum, tilfinningasemi og pólitískum rétttrúnaði til að gera fóstureyðingar ásættanlegri (Þrátt fyrir að ég styðji ekki ofbeldisaðgerðir og hryðjuverkastarfsemi, hvernig getur þetta jafnast við sárasauka þann sem börn upplifa þegar þau eru bókstaflega limuð í sundur án deyfilyfja).
Sumir segja að slíkt muni stöðva fóstureyðingar, en slíkt er fáránlegt. Þegar reyknum hefur verið blásið í burt er sama þörfin fyrir hendi fyrir öruggar og löglegar fóstureyðingar, eins og ávallt áður. Engin þjóð sem virðir einstaklingsbundin réttindi gæti í fullri alvöru snúið til baka til tíma fóstureyðinga í skúmaskotum, til róttækrar afstöðu stjórnar sem neyddi konur til að ala börn sín gegn vilja þeirra. Engu að síður er nauðsynlegt meðan slíkar árásir standa yfir að endurtaka nokkrar þær ástæður sem búa því að baki að samfélag okkar treystir konum til að taka sjálfar ákvörðun um fóstureyðingu.
Það sem mun stöðva fóstureyðingar er sú afstaða að sýna meiri aðgæslu í kynlífinu og taka ábyrgð á gerðum sínum í kynlífinu, þar á meðal á óæskilegri þungun. Sömu mikilvægu ástæðurnar til að sýna aðgát í kynlífinu hafa ávallt verið fyrir hendi (Ástæður líkt og sjúkdómar, tilfinningabönd og að sjálfsögðu þungun). Engin þjóð sem virðir einstaklingsbundið frelsi getur í fullri alvöru litið á fjöldamorð á varnarlausum börnum af léttúð vegna þess að því ber að tryggja velferð barnanna. Konur eru ekki neyddar til að eiga börn, þær kjósa að eignast börn með því að eiga samræði (Veitið því athygli að kannanir leiða í ljós að nauðganir og sifjaspell eru einungis 1% fóstureyðinga). Þegar sagt er að stjórnvöld neyði konur til að eignast börn gegn vilja sínum, er það svipað og að halda því fram að þau neyði fólk til að verða feitt vegna þess að það ákvað að borða mikið og ekki að hreyfa sig nægilega mikið. Barneignir eru náttúrleg afleiðing samræðis við æskilegar kringumstæður. Það er ekki Bandaríkjastjórn sem neyðir konur til þess. Ég kemst ekki hjá því að segja: Ef kona gerir sig seka um að verða þunguð af óyfirveguðum ástæðum, hvers vegna ætti þá samfélag okkar að treysta henni fyrir velferð barnsins og treysta henni „að taka sjálf ákvörðun um fóstureyðingu?“ Ljóst er að konurnar hafa sjálfar komið sér í þær aðstæður að verða þungaðar. Það er vel þess virði að endurtaka nokkrar ástæður sem búa því að baki að fóstureyðing er skelfilegt morð á barni.
1. Lög gegn fóstureyðingum stefna lífi konunnar í hætti
Að banna fóstureyðingar stöðvar þær ekki. Þegar konum finnst það aðkallandi munu þær kjósa að fara í fóstureyðingu, jafnvel leynilega, án læknishjálpar undir hættulegum kringumstæðum. Á þeim tveimur áratugum áður en fóstureyðingar voru lögleyfðar í Bandaríkjunum er áætlað að um milljón konur hafi farið árlega í ólöglegar fóstureyðingar. Þúsundir þeirra dóu. Tugir þúsunda voru limlestar. Allar urðu þær að haga sér eins og afbrotamenn.
1. Lög sem heimila fóstureyðingar deyða börn.
Bann við fóstureyðingum dregur stórlega úr þeim. Fóstureyðingar er einungis „óhjákvæmilegar“ af tveimur aðstæðum: Sökum heilsu konu og barns. Fóstureyðingar sökum heilsufars móður er einungis 3% allra fóstureyðinga. Fóstureyðingar sökum heilsu barns nema einnig 3%. Í heild 6% (Heimild: Forrest, J.D. & Torres, A. "Why Do Women Have Abortions?" Family Planning Perspectives). Konum finnst ekki að fóstureyðingar séu „óhjákvæmilegar.“ Konur telja þungun óhagkvæma af eigingjörnum ástæðum. Ég endurtek að síðan fóstureyðingar voru heimilaðar í Bandaríkjunum hafa um 1.5 milljón börn verið myrt árlega. Sérhvert þessara barna hefur látið lífið. Morð með köldu blóði er glæpur og á að meðhöndla sem glæp (Að myrða barn er stundum, en sjaldan óhjákvæmilegt. Þetta er ekki morð og ætti að vera löglegt, rétt eins og þegar maður er deyddur í sjálfsvörn).
2. Löglegar fóstureyðingar vernda heilsu konunnar.
Löglegar fóstureyðingar vernda líf konunnar og heilsu. Löglegar fóstureyðingar hafa forðað tugum þúsunda kvenna með hjartasjúkdóma, nýrnasjúkdóma, vöðvarýrnun, hvítblæði, sykursýki á háu stigi eða sem þjást af völdum annarra sjúkdóma sem reynst geta lífshættulegir frá flóknum aðgerðum sem fæðing barnsins hefði getað orsakað. Áður en fóstureyðingar voru lögleiddar einskorðuðust valkostir þessara kvenna við ólöglegar fóstureyðingar eða hættulega barnsfæðingu.
2. Löglegar fóstureyðingar vernda heilsu konunnar.
Að vernda líf kvenna til að forðast heilsufræðileg vandamál eru mikilvægt og ætti að vera löglegt. Yðar eigin tölur gefa til kynna að tugir þúsunda kvenna gangast undir fóstureyðingu af heilsufræðilegum ástæðum. Yðar eigin tölur gefa til kynna að milljónir kvenna láta eyða börnum sínum. Þetta gefur lauslega ágiskað til kynna að um 1% fóstureyðinga eru framkvæmdar með hliðsjón af heilsufari móðurinnar.
3. Konan vegur þyngra en fóstrið.
Nú á dögum heyrum við þau rök að fóstrið sé „persóna“ sem er „óaðskiljanlegt frá okkur sjálfum“ og að réttur þess vegi jafn þungt og konunnar, Hvað áhrærir þessa spurningu er um víðfemt svið skoðana að ræða hvað hana áhrærir innan trúarbragða, heimspeki, vísinda og innan læknisfræðinnar. Um þetta hefur verið deilt öldum saman. Til allra heilla hefur samfélag okkar viðurkennt að konan verði að hafa rétt til að mynda sér eigin afstöðu sem grundvallast á samvisku hennar. Að þvinga það fram með lagasetningu að fóstrið sé „persóna“ og tryggja því rétt sem er jafn eða meiri en konunnar – að það sé hugsandi og meðvituð mennsk vera sem hafi tilfinningar – er ósvífið og fáránlegt. Þetta þjónar einungis því markmiði, að gera lítið úr konunni.
3. Fóstrið er meira en einfaldlega vefjamyndun.
Já, um þetta hefur verið deilt öldum saman.
a) Hvað áhrærir vísindin og læknisfræðina: Nú til dags eru öll ábyrg visindi og læknisfræði 100% einhuga um að fóstrið sé persóna. Í reynd eru erfðaeiginleikar persónunnar ákvarðaðir 100% á andartaki getnaðarins. Vísindin og læknisfræðin skilgreina persónu (mannveru) í ljósi erfðafræðinnar. Í samræmi við niðurstöður visindanna og læknisfræðinnar er fóstrið sjálfstæð lífræn heild.
b) Hvað áhrærir trúarbrögðin: Afstaða trúarbragðanna er ekki eins skilgreinandi og læknisfræðinnar og vísindanna vegna þess að trúarbrögðin bæta sálinni við í þessari afstöðu. Engu að síður myndi enginn trúarleiðtogi halda því fram, að fóstur hafi ekki sál og af þessum ástæðum sé heimilt að fyrirfara fóstrinu með kaldrifjuðum hætti, Afstaða trúarbragðanna hefur smám saman tekið að samþykkja niðurstöður vísindanna og læknisfræðinnar. Sérhver trúarleiðtogi sem hefur sterkar og raunhæfar rætur í vísindalegri þekkingu er tilneyddur til að samþykkja, að fósturvísir hafi sál. En óháð því hvenær persónan öðlast sál, þá gætir ekki neins stuðnings innan trúarbragðanna við fóstureyðingar. Í reynd eru trúarbrögðin einhver mesti anstæðingur fóstureyðinga sem unnt er að fyrirfinna.
c) Hvað áhrærir heimspekina: Heimspekina greinar á um það að einhverju leyti hvenær barnið verður að persónu. Þetta má einfaldlega rekja til þeirrar staðreyndar, að stór hluti heimspekilegra viðhorfa er aldagamall. Óháð því hvort heimspekingur trúi fornum heimspekikenningum (sem voru þróaðar áður en frumur, erfðavísindi og DNA kom fram á sjónarsviðið), myndi heimspekingurinn ekki samþykkja fóstureyðingu með köldu blóði.
d) Niðurstöður: Hvorki vísindin, læknisfræðin, trúarbrögðin eða heimspekin samþykkja fóstureyðingar með köldu blóði. Í reynd er þeir fáir sem á sviði vísinda, læknisfræði, trúarbragða og heimspeki telja ekki að lífið sé dýrmæt og það eigi að vernda og ekki að deyða það þegar unnt sé að komast hjá því á skynsemlegum forsendum. Í reynd eru þeir sem hafa mikla trú á vísindum, læknisfræði eða heimspeki sá hópur sem er hvað andvígastur fóstureyðingum.
e) Hvað áhrærir valfrelsið: Nú um stundir heyja fámennir hópar baráttu til að sannfæra fólk um að konur hafi „rétt til að velja“ að eyða börnum sínum. Þetta er fáránlegt. Valið kemur til sögunnar þegar konur ákveða að lifa áhættusömu kynlífi. Þegar fólk velur einhvern ákveðin valkost verður það að horfast í augu við afleiðingarnar. Stundum vill fólk ekki horfast í augu við þessar afleiðingar og leitast við að finna einhverja siðlausa leið til að forðast að axla ábyrgð sína (Meðal annarra orða: Hvernig getur nokkur kona haft samvisku til að deyða barn sitt?).
f) Hvað áhrærir réttindin: Enginn heldur því fram að börn eigi að hafa „jafnan rétt eða meiri en konan.“ Slíkt væri fáránlegt. Lífsverndarsinnar eru einfaldlega að segja, að börn hafi rétt á því að lifa. Það er allt og sumt. Ef einhver getur uppfrætt mig um það hvernig barn sem hefur rétt til að lifa gerir þennan rétt sinn „jafnan eða meiri en konunnar,“ þá væri ég þakklátir fyrir að hann gerði mér grein fyrir afstöðu sinni!
g) Hvað áhrærir þroskaferlið: Þér gefið í skyn að fóstrið sé ekki „hugsandi og meðvituð mennsk vera sem hafi tilfinningar.“ Núverandi og gildar niðurstöður vísindanna gefa til kynna, að fóstrið sé ekki skynlaust vefjaknyppi, eins og sumt fólk trúði að það væri áður fyrr. Samkvæmt afstöðu Palanned Parenthood er fóstur „lífræn heild sem þroskast úr óþroskuðu frumfóstri á áttundu viku meðgöngu og þiggur næringu sína úr legkökunni. Fóstrið haldi áfram að þroskast þar til meðgöngu lýkur.“ Samkvæmt Merriam-Webster's Collegiate® Dictionary, Tenth Edition, er líkami (organism) „einstaklingur sem gegnir lífrænu hlutverki með hjálp líffæra sem starfa sjálfstætt, en eru háð hvort öðru: Lifandi vera.“ Eða með öðrum orðum. Planned Parenthood viðurkennir að fóstur sé einstaklingur og lifandi vera! Samkvæmt Dr. Ruth's Encyclopedia of Sex markast: „Upphaf fósturstigsins að dómi flestar fósturfræðinga (embryologists) við áttundu viku eftir getnað. Á þessu tímaskeiði er frumfóstrið (embryo) nærri því einn og hálfur þumlungur að lengd. Fátt ef nokkuð af heildarlífræðimyndinni myndast héðan í frá meðan vöxtur fóstursins varir, heldur í þroska þeirra líffæra sem mynduðust á frumfósturstiginu.“ Eða með öðrum orðum: meginlíffæri barnsins hafa þegar myndast! Planned Parenthood viðurkennir þetta. Hafa ber í huga að þetta er innan marka þriggja fyrstu mánaða meðgöngunnar! Barnið hefur lítinn heila. Barnið skynjar sársauka. Barnið skynjar áreiti. Barnið hefur takmarkaða sjón og heyrn. Barnið bregst við sem bendir til takmarkaðs skilnings. Vitum við hvort barnið hafi meðvitund á þessu stigi? Viðurkenna verður að á þessu stigi er barnið enn svo vanþroska að skynjun þess að hugsanir eru ekki sambærilegar við fullorðinn einstakling. Engu að síður er barnið hugsandi og mennsk vera sem hefur tilfinningar, þó að viðurkenna verði að það sé vanþroska.
h) Hvað áhrærir gildismatið: Það er „ófyrirleitni og fáránlegt“ að konum sé veitt lögvernduð réttindi til að svipta börn sín lífi, hvort sem það svo er sökum duttlunga eða af eigingjörnum ástæðum til að fullnægja eigin hvötum.
4. Móðurhlutverkið er einungis einn valkosta kvenna.
Fjölmargt hefur verið gert til að tryggja konum pólitískt og efnahagslegt jafnrétti. Þessi árangur mun ekki verða mikils virði ef þeim er hafnað um valkosti hvað áhrærir tímgun. Að geta kosið, örugga og löglega fóstureyðingu lýkur upp mörgum öðrum möguleikum. Að öðrum kosti getur slys eða nauðgun lagt efnahag konunnar í rúst eða skert persónulegt frelsi hennar.
4. Móðurhlutverkið er mikilvægasta hlutverk kvenna.
a) Hvað áhrærir frelsi konunnar: Margir kalla áttunda áratug s. l. aldar „áratuginn minn.“ Ein hlið þessa máls felst í því að sumar konur hugsa fyrst og fremst um eigin þarfir og langanir, en ekki um þarfir og langanir annarra. Þetta sést best á því að konur eru reiðubúnir til að myrða börn sín (fædd eða ófædd) til að mæta sínum eigin eigingjörnu þörfum. Allar ástæður að baki hugsanlegrar fóstureyðingar (aðrar en þær sem stefna lífi móður eða barns í hættu) stafa af eigingirni. Allir, bæði karlmenn, konur og börn (fædd og ófædd) eiga að hafa rétt til þess að lifa, njóta frelsis og leita hamingjunnar.
b) Hvað áhrærir móðurhlutverkið: Ekkert hlutverk er jafn mikilvægt og foreldrahlutverkið. Móðurhlutverkið er það mikilvægasta sem nokkur kona getur tekið sér fyrir hendur. Að vera faðir er mikilvægasta hlutverkið sem karlmaður getur tekið sér fyrir hendur. Að gegna hlutverki móður (og föður) felur í sér að eignast börn og sýna þeim umhyggju og að fórna eigin löngunum til að uppfylla þarfir barnanna. Þetta er rétt skilgreining á orðinu „foreldri.“ Án sjálfsfórnar er ást merkingarleysa.
c) Hvað áhrærir valkosti: Konur í iðnvæddum löndum hafa úr mörgu að velja.
d) Hvað áhrærir jafnréttið: „Pólitískt og efnahagslegt jafnrétti“ karla og kvenna er ekki mikils virði ef konur og karlar axla ekki ábyrgð þá sem felst í því að vera foreldri.
Að lokum þetta: Væri ekki meira vit í því að íhuga þann valkost sem felst í ættleiðingu, heldur en þann sem fóstureyðing felur í sér? Biðlistarnir eru því sem næst ótæmandi eftir að ættleiða börn. Í stað þess að glata lífinu, öðlast hún eða hann möguleika til að lifa góðu lífi hjá hjónum sem þrá mikið að eignast barn til að elska, ala upp og með öðrum orðum, að koma í foreldra stað.
5. Að gera fóstureyðingar ólöglegar felur í sér misrétti.
Lög sem banna fóstureyðingar fela í sér misrétti fyrir konur í láglaunastétt, sem þannig yrðu tilneyddar til að framkalla fósturlát eða gangast undir fóstureyðingu í skúmaskotum. Þetta er það eina sem þær hafa ráð á. En þær ríku geta hins vegar ferðast hvert á land sem er til að fá örugga fóstureyðingu.
5. Að gera fóstureyðingar ólöglegar felur í sér misrétti.
a) Konur í láglaunastétt njóta mikils stuðnings og stendur margar leiðir til boða. Iðulega er fjölskylda móðurinnar reiðubúin til að veita henni aðstoð. Mörg úrræði stjórnvalda miðast einnig að því að aðstoða konur í láglaunastétt í gegnum öll stig meðgöngu og til að ala upp börn sín, Að lokum er svo ættleiðing góður valkostur fyrir þær konur sem ráða ekki við uppeldishlutverkið. Allur kostnaður er greiddur auk annars fyrir þær konur sem eru reiðubúnar til að ættleiða nýfætt barn sitt.
b) Lögleg fóstureyðing felur í sér misrétti fyrir börnin. Öll lög sem heimila miskunnarlaust morð lífs af köldu blóði má líta á sem misrétti (að minnsta kosti!). Jafnvel deyðing dýra með kaldrifjuðum hætti er óheimilt samkvæmt lögum, en þrátt fyrir þetta berjast sumir fyrir enn minni hömlum hvað áhrærir morð á ófæddum börnum!
c) Löglegar fóstureyðingar eru misrétti gagnvart feðrunum.
6. Lögbundin þvingunarmeðganga samræmist ekki frjálsu þjóðfélagi.
Ef eitthvað málefni flokkast undir það að vera persónulegt einkamál, þá er það þungun. Ekki er unnt að brjóta persónuleg réttindi með grófgerðari hætti en að krefjast þess, að kona beri undir belti barn sem hún æskir ekki að fæða. Ef stjórnvöldum er heimilað að þvinga konu til að bera barn, hvar munu þau þá láta staðar numið? Þessi afstaða er siðferðilega óásættanleg. Hún gengur þvert á rótgrónar bandarískar hugmyndir um persónulegan rétt og frelsi.
6. Lögverndaðar fóstureyðingar brjóta í bága við frjálst þjóðfélag.
Hvernig nokkur manneskja getur talað um „lögbundna þvingunarmeðgöngu“ og haldið andlitinu er ofar mínum skilningi. Konur sem deyða börn sín voru ekki þvingaðar til að verða þungaðar. Nema því aðeins að þær séu þvingaðar til að hafa samræði án allra getnaðarvarna stendur þeim ýmislegt til boða til að forðast þungun.
7. Bannið fóstureyðingar og fleiri börn eignast börn.
Fjörutíu af hundraði 14 ára stúlkna munu verða þugaðar áður en þær ná tvítugsaldri. Þetta getur hent dóttir þína eða einhvers annars sem stendur þér nærri. Hér er alvarlegri spurningu varpað fram: Ætti refsingin sökum þekkingarskorts eða andartaks aðgæsluleysis að felast í lögþvingaðri meðgöngu og uppeldi barns? Eða þá í hættulegri og ólöglegri fóstureyðingu? Eigum við að dæma táningsstúlku til lífstíðardóms atvinnuleysis, vonleysis og ósjálfstæðis?
7. Látið fóstureyðingar halda áfram að vera löglegar og fleiri börn munu deyða börn.
Hin svokallaða „refsing“ ætti að felast í þeirri skyldu að ganga í gegnum meðgöngutímann, ef hann stefnir ekki heilsu móðurinnar og barnsins í hætti. Enginn krefst lögþvingaðs barnauppeldis og það er hlægilegt að láta sér detta til hugar „lögþvingað barnauppeldi.“.
8. "Sérhvert barn væri velkomið.“
Ef konur eru þvingaðar til að ljúka óæskilegri meðgöngu verður árangurinn óæskilegt barn. Allir vita að þau eru meðal hryggilegustu tilvikanna í samfélaginu, iðulega afskiptalaus og lifa án ástúðar, beitt ofbeldi og yfirgefin. Þegar þau vaxa úr grasi glíma þau við alvarlegar takmarkanir og hneigjast stundum til ofbeldis gagnvart örðum. Þetta er engu barni, fjölskyldu eða þjóðinni til góðs. Börn þarfnast elsku og ástríkrar fjölskyldu sem þarf og vill annast þau.
8. Sérhvert barn er þráð barn.
Hvað áhrærir Bandaríkin: Fólk sem þráir sárlega að eignast börn er á löngum biðlistum í þeirri von að ættleiða ungabörn. Í reynd borga fósturforeldrar tugir þúsunda dollara fyrir að fá að ættlleiða börn og til að mæta ýmsum kostnaði sem slíku er samfara. Ættleidd börn njóta því sem næst sama atlætis og kynborin börn hjóna. Þau eru ekki beitt ofbeldi né vanrækt. Almennt séð eru þau börn sem búa við alvarlegar takmarkanir þau börn sem nutu þeirrar gæfu að hafa sloppið við fóstureyðingu, en eru svo ógæfusöm að vera alin upp af einstæðum mæðrum án hjálpar föður. Í slíkum tilvikum er ættleiðing betri úrlausn.
9. Það er gott fyrir fjölskylduna að hafa valkosti.
Jafnvel þegar fyllsta aðgæsla er höfð um hönd geta slys borið að höndum. Fyrir sumar fjölskyldur hefur slíkt ekki vandamál í för með sér. En fyrir aðrar getur þetta haft alvarlegar afleiðingar. Þungun sem ekki var gert ráð fyrir getur leitt til spennu, komið öllu úr jafnvægi og hrundið fólki niður fyrir fjárhagsleg mörk öruggrar afkomu.
9. Það er gott fyrir fjölskylduna að hafa valkosti.
Það er gott fyrir fjölskylduna að hafa valkosti. Valkostur sem iðulega er ekki íhugaður nægilega er að koma barni í fóstur. Valkostur sem iðulega er valinn er fóstureyðing. Fjölskylduáætlanir fela í sér að koma í veg fyrir getnað og mevitund fyrir ábyrgð þeirri sem felst í uppeldinu, og jafnvel að koma barni fyrir í fóstur ef nauðsyn krefst. Fjölskylduáætlun felur ekki í sér að fóstureyðing „sé svarið“ gagnvart „óvæntri þungun.“ Miklu fremur er fjölskylduáætlun að koma í veg fyrir óvænta þungun og horfast í augu við hana ef slíkt gerist. Íhuga skyldi alla valkosti. Hins vegar ætti ekki að líta á fóstureyðingar sem valkost, nema alvarlegt heillsufræðilegt vandamál stafi af því fyrir móðurina eða hið ófædda barn.
Þegar alls er gætt snýst fóstureyðing alls ekki um fóstureyðingu. Hún snýst fremur um gildi konunnar og samfélagsins. Eiga konur að taka sínar eigin ákvarðanir hvað áhrærir fjölskylduna, starfsframa sinn og hvernig þeim beri að haga lífinu? Eða eiga stjórnvöld að gera slíkt fyrir þeirra hönd? Hafa konur valfrelsi til að ákveða hvort þær vilji eða vilji ekki eiga börn? Eða eru það stjórnvöld sem eiga að ákvarða slíkt?
Konur ættu að taka ákvörðun um það sjálfar hvernig þær verja lífi sínu. Konur taka ákvörðun um það hvernig þær verja lífi sínu. Konur ættu að ráða því sjálfar hvort þær vilji eignast börn eða ekki. Þær gera það með því að ákveða sjálfar hvenær það eiga samræði og til hvaða getnaðarvarna er gripið. Stjórnvöld hafa ekkert vald til að taka slíkar ákvarðanir og gera það heldur ekki. Fóstureyðingar eru ekki valkostur hvað áhrærir gildi kvenna, fjölskyldu, starfsframa eða hvernig þær haga lífi sínu. Fóstureyðingar eru valkostur sem felst í því, hvort ófætt barn lifi eða verði deytt.
Leiðtogar andstæðinga fóstureyðinga ætlast mikið fyrir. Þeir standa gegn flestum hugmyndum og áætlunum sem hjálpað geta konum til að öðlast jafnrétti og frelsi. Þeir standa einnig gegn áætlunum sem fela í sér heilsuvernd og velferð kvenna og barna þeirra.
Ég styð sérhverja „hugmynd og áætlun sem hjálpað getur konunni til að öðlast jafnrétti og frelsi“ og „áætlunum sem fela í sér heilsuvernd og velferð kvenna og barna þeirra.
Leiðtogar andstæðinga fóstureyðinga láta eins og það sem fyrir þeim vaki „sé að verna lífið.“ Hvers vegna hafa þeir þá unnið gegn áætlunum sem þjóna lífinu, meðal annars mæðraskoðunum og næringaráætlunum fyrir þungaðar konur? Er þetta að bera virðingu fyrir lífinu?
Hverjir eru þessir „leiðtogar andstæðinga fóstureyðinga“? Þjóðfélaginu virðist stafa raunveruleg ógn af þeim. Látið mig vita hverjir þeir eru og hvað þeir hafast að, og ég mun berjast gegn þeim og áróðursherferð þeirra sem miðast að því að „vinna gegn áætlunum sem þjóna lífinu.“ Ef þeir eru í raun og veru eins og þér lýsið þeim, þá eru þeir ekki mínir leiðtogar vegna þess að ég fylgi þeim ekki að málum. Ég styð lífið í öllum þeim myndum sem það birtist, einkum mennsku lífi. Sérhver sá sem almennt séð styður lífið hlýtur einnig að styðja líf ófæddra barna.
Leiðtogar andstæðinga fóstureyðinga segja að þeir séu að reyna að bjarga börnum, en þeir berjast gegn heilsuáætlunum og næringaráætlunum eftir að börnin eru á annað borð fædd. Hreyfing andstæðinga fóstureyðinga virðast trúa því að lífið hefjist við getnað, en að því ljúki við fæðingu. Er þetta virðing fyrir lífinu?
Enn einu sinni, látið mig vita hverjir þeir eru og ég mun vinna gegn þeim. Hver sem er með réttu ráði getur unnið gegn heilsuáætlunum og næringaráætlunum fyrir börn?
Síðan er um áætlanir að ræða sem draga úr fjölda óæskilegra þungana áður en slíkt ber að höndum; Fjölskylduráðgjöf, kynlífsfræðsla og getnaðarvarnir fyrir þá sem slíks æskja, Leiðtogar anstæðinga fóstureyðinga berjast einnig gegn þessu. Heilsugæslumiðstöðvar sem bjóða upp á slíka þjónustu hafa orðið fyrir sprengjutilræðum. Er þetta virðing fyrir lífinu?
Ég styð heilshugar „fjölskylduráðgjöf, kynlífsfræðslu og getnaðarvarnir.“ Ég er hlynntur sérhverri áætlun sem dregur úr ósæskilegum þungunum áður en slíkt ber að höndum. Hinir „goðsagnakenndu leiðtogar andstæðinga fóstureyðinga“ sem þér bendið á hafa engin áhrif á meðlimi lífsverndarsamtaka. Einu lífsvernarsamtökin sem mér er kunnugt um í Bandaríkjunum sem eru andvíg kynfræðslu og getnaðarvörum eru trúarleg lífsverndarsammtök. Engu að síður eru engin þau lífsverndarsamtök sem ég þekki andvíg fjölskylduáætlunum né getnaðarvörnum sem grundvallast á tíðahringsaðferðinni.
Slík tilvik fletta ofan af kaldhæðni þeirrar hreyfingar sem styður þvingunaraðgerðir í sambandi við þungun. „Lífið“ er ekki það sem hún berst fyrir. Það sem vakir fyrir henni er að snúa að nýju til þess tíma þegar konan hafði fá úrræði til að stjórna framtíð sinni. Þeir telja að valkostur sá sem felst í fóstureyðingum feli í sér of mikið frelsi. Að allar getnaðarvarnir feli í sér of mikið frelsi. Konunni sé ekki treystandi til að taka eigin ákvarðanir.
Þér talið um „hreyfingu sem styður þvingunaraðgerðir í sambandi við þungun.“ Hverjir eru meðlimir þessarar hreyfingar? Er þetta enn ein samtökin sem eru goðsagnakennd? Þvinguð þungun virðist einnig gefa til kynna kynmök. Ég verð að játa að sérhver þau samtök sem þvinga konur til kynmaka svipta þær í raun og veru frelsi. Slík samtök á að stöðva með öllum hugsanlegum ráðum. Ég og félagar mínir meðal lífsverndarsinna styðjum hins vegar heilshugar frelsi konunnar, þar á meðal frelsi til að velja stað og stund fyrir samræði og til hvaða getnaðarvarna er gripið. Slíkt er grundvallaratriði til að koma í veg fyrir þungun.
Nútíma Bandaríkjamenn samþykkja ekki slíkt. Konur geta nú valið sér þá leið sem þær kjósa að fara í samfélaginu, þar á meðal hvort og hvenær þeir vilja eignast börn. Fjölskylduáætllanir, getnaðarvarnir, og ef þörf krefur, löglegar fóstureyðingar eru úrslitaatriði til að tryggja frelsi kvenna. Það er útilokað að hverfa til baka.
Konur eiga að velja sér þá leið sem þær kjósa að fara í samfélaginu, þar á meðal hvort og hvenær þær vilja eignast börn. Fjölskylduáætlanir og getnaðarvarnir eru afgerandi þáttur í því að tryggja körlum og konum frelsi. Ég vona að sá dagur renni einhvern tíma upp að Bandaríki Norðurameríku lýsi því yfir að fóstureyðingar séu ólöglegar. Þetta mun veita ófæddum börnum rétt til lífs og gera þeim kleift að njóta síns eigin frelsis eftir fæðingu.
Ef þér eruð oss sammála, komið okkur þá til hjálpar. Dreifið þessari umfjöllun meðal vina og styðjið verk okkar með því að setja yður í samband við Planned Parenthood á yðar búsetusvæði. Þakka yður fyrir.
Ef þið eruð því samþykk að mennskt líf hafi gildi, einnig líf ófæddra barna, ættuð þið að tjá afstöðu ykkar hreinskilningslega þegar tækifæri gefst! Veljið ekki þögnina meðan milljónir barna eru myrt með köldu blóði. Látið í ykkur heyra! Vekið athygli á þessari síðu og sýnið hana öðrum. Enn betra er að þið setjið tengil á hana, ef þið hafið ykkar eigin vefsíðu! Látið boðskapinn breiðast út. Hafið þökk fyrir.
3 athugasemdir
Gott framtak Jón! Takk fyrir þetta. Ég læt hér fylgja tengil á athugasemd sem ég lagði inn við grein Jóns Vals. Þar kemur fram að vísbendingar eru um að fóstureyðingar á Indlandi séu markvisst notaðar til að halda fjölda stúlkna í skefjum. [Tengill]
Ég vek athygli fólks á því að ég hef sett inn tengil á prentvæna PDF útgáfu (Acrobat Reader). Þannig má bæði prenta greinina eða vista á Acrobatic formati sem gengur á öllum tölvukerfum. Ég held sjálfur tryggð við Makkann og hef gert frá 1985.
Nokkrar vefgreinar íslenzkar fyrir utan www.lifsvernd.com og Kirkjunetið andmæla fósturdeyðingum kröftuglega. Eina nýlega sá ég áðan, höf. er Hlynur Jónsson í Frjálshyggjufélaginu; grein hans ‘Fóstureyðingar eru óréttlætanlegar’, er á http://www.uf.is/?gluggi=frett&id=285 (12. jan. 2006). Það er gott að ungir menn séu vakandi fyrir réttlæti og mannúð.
