Jón Valur Jensson

Kæri Jón, ég þakka þér fyrir mjög gagnlegar og skemmtilegar greinar. En þú veist vel að við hinir kristnu eigum í stríði við satan. Því að baráttan sem við eigum í er ekki við menn af holdi og blóði heldur við tignirnar og völdin við heimsdrottna þessa myrkurs við andaverur vonskunar í himingeiminum.(Efesus. 6:12) Lútherskir prestar og guðfræðingar segja og tala það út að kynvilla sé í lagi og vitna oft í Biblíuna en ég get ekki fundið neina blessun Guðs í Biblíunni fyrir slík samskipti þannig að ég spyr einsog Jakob postuli og geri hans orð að mínum:"Gefur lindin úr sama uppsprettuauga bæði ferskt og beiskt vatn? Mun fíkjutré bræður mínir geta af sér gefið olífur eða vínviður fíkjur? Eigi getur heldur saltur brunnur gefið ferskt vatn."(Jakob 3:11-12) […] Jesús er líf og lækning og hann bíður eftir þessu ógæfu fólki. Sjá Op. Jóh. 3:20 Sjá, ég stend við dyrnar og kný á. Ef einhver heyrir raust mína og lýkur upp dyrunum þá mun ég fara inn til hans og neyta kvöldverðar með honum og hann með mér. Ég bið Drottinn Guð Almáttugann að blessa alla samkynhneigða og ættingja þeirra, […] þetta bið ég þig elsku Guð um að gera í Jesú nafni Amen. Guð blessi þig Jón og þína Kirkju og fjölskyldu í Jesú nafni Amen.

Sjaldnast eru nasistar eða aðrir kynþáttahyggjumenn fengnir í viðtöl þegar rætt er um málefni innflytjenda.

Flestir fjölmiðlamenn eru nú einnig farnir að sýna þann siðferðisþroska að geta rætt um málefni homma og lesbía án þess að leitað sé sérstaklega eftir sjónarmiðum þeirra sem berjast gegn mannréttindum, sjálfvirðingu og sjálfum tilverurétti þeirra.

Þetta þykir skiljanlega ýmsum miður.

Ágæti Jón

Jæja nú segi ég stuttum greinaskrifum mínum lokið á þessum vettvangi. Það er einsýnt að umræða sú sem hér er viðhöfð er öngstræti sem engin leið er úr. Svo er því miður farið með mikið af umræðu um þetta málefni frá hendi íhaldssamra aðila og reyndar oft frá hendi frjálslyndra líka. Það er einmitt sá málflutningur sem þú sjálfur heldur uppi sem gerir það að verkum að sjónarmið þín heyrast ekki. Hann kallar ekki á skapandi umræðu heldur gífyrðaflaum staðnaðrar hugsunar. Getur verið að nú sé einmitt kallað á skapandi umræðu en ekki gífuryrðaflaum? Er það ekki einmitt það sem við þurfum svo nauðsynlega í kristna trúarhugsun og trúarlíf dagsins í dag? Á tíma þar sem manni finnst sem skipulega sé unnið að því að bola trúnni út. Þinn málflutningur kemur okkur hommum og lesbíum til góða og ég þakka þér fyrir það. Ástæðan er sú að flestir snúa frá svo öfgakenndum málflutningi sem þú viðhefur. Sama og reynslan sýnir í flestum öðrum málum sem fram er farið með á öfgafullan hátt. Getur verið að samfélagið sé bara ekki hliðhollt þínum málflutningi? Að kristin trú alls þorra almennings sé einfaldlega að þróast í aðra átt en þína? Þín sýn og skoðun á trúnni er ekki réttari en annara leikra sem lærðra! Þú ert ekki syndlausari! Þú ert ekki betur eða réttar skapaður!

Tilhögun nefndar biskups um málefni samk.hn. og kirkjunnar endurspeglar væntanlega óskir biskups sjálfs þar sem honum hefur verið kunnugt um afstöðu allra aðila til málsins.

Ég bíð þig og allra aðra velkominn í Regnbogamessu sem verður í næsta mánuði.

Þú og skoðanasystkin þín eruð í daglegum bænum mínum rétt eins og við hommar og lesbíur erum í bænum ykkar.

Hér er enginn hommi né lesbía, gagnkynhneigður né tvíkynhneigður, klæðskiptingur né kynskyptingur. Öll erum við eitt í Jesú Kristi!

Ég óska þér og þínum og öllum örðum Guðs blessunar, náðar og friðar.

Með virðingu og vinsemd.

Sæll, Grétar. Þrátt fyrir kurteisina í bak og fyrir í pistli þínum leynist ekki, að þú hefur klær undir mjúkri loppunni. Tugta skal nú til Jón þennan óþekka með ýmsum hætti, og það tókst þér með ísmeygilegum hætti í stuttu skrifi þínu. Þar talar þú um “öfgakenndan málflutning” af minni hálfu, en nefnir ekki dæmi sem sanni þitt mál. Ég er einfaldlega maður sem leitar skilnings á efninu, hef lengi verið quærens intellectum (leitandi skilnings, eins og Anselm í Kantarabyrgi) í trúarlegum málum sem veraldlegum og hef ekki minnstu þörf fyrir að skella einhverjum öfgum á blað né útsetja mig fyrir harða gagnrýni andmælenda vegna slettirekuháttar um eitthvað sem mér hvorki komi við né hafi ígrundað vandlega (það hef ég gert og þá ekki einungis á grunni Heilagrar ritningar, heldur með því að kynna mér sem bezt kynstur erlendra fræðigreina og nokkrar bækur sem ég á um þessi efni).

Að hér liggi mikið við ætti að vera augljóst af því, að mörg kirkjusamfélög heims eru í hættu á hreinum klofningi vegna þessara mála, og er Þjóðkirkjan þar ekki undanskilin. Þar að auki sýnir sjálfur efniviðurinn, að miklu meiri vá er fyrir dyrum en undanhald kirknanna og aumleg staða þeirra gagnvart herskáum málflutningi gagnrýnenda hennar. Hér er teflt um farsæld þjóða, heilbrigði ungmenna, foreldrarétt til að vernda börn gegn siðvana innrætingu af hálfu uppalenda sem sendir verða út af örkinni til að kenna þeim að samkynhneigð sé jafn-eðlileg og heilbrigð og gagnkynhneigð, beinlínis engu síðri kostur, og að þau þurfi endilega að prófa sig áfram með kynlíf sitt, ein eða með hvoru kyni sem er, og ef einhver lendir í vandræðum með kyn(hneigðar)ímynd sína, er honum bara vísað í faðminn á Samtökunum ‘78! Einhverjum þykir þetta ofmælt, en þetta eru nú þeirra agenda, verkefnin á næstu dagskrá baráttumanna samkynhneigðra, og það vantar ekki kennarana og lífsleikni-leiðbeinendurna sem eru reiðubúnir að taka þátt í þessu (sbr. nmgr. [15] á eftir grein minni ‘Hvert er stefnt …,’ en það er þó miklu meira og alvarlegra í spilunum í þessu efni).

Enginn sparkar í hundshræ, var oft sagt. Er það ekki málið? Væri ég öfgafullur, myndu þau skrif einfaldlega dæma sig sjálf og engin þörf á commentum Grétars né Guðmundar. En það er vegna allra þeirra þýðingarmiklu upplýsinga, sem reiddar hafa verið fram í greinum mínum fjórum til fimm í efnismöppunni ‘Málefni samkynhneigðar á sviði þjóðfélags og kirkju’, sem Grétar o.fl. í hans flokki sjá ástæðu til að beina spjótum sínum að mér. Og þá virðist nú litlu skipta, þótt leggjast kunni yfir mig og mína skoðanabræður þrúgandi ótti við að verða úthrópaðir af þessu sigurvissa sóknarliði, sem þar að auki hefur tekizt að véla flesta fjölmiðlamenn til fylgis við sig – án þess þó, að það fólk hafi yfirleitt nokkuð farið með rannsakandi huga ofan í dýpri saumana á mörgum þeim meginforsendum sem áróðursmenn eins og Grétar og Guðmundur gefa sér eða þann bakgrunn og staðreyndir mála sem þeir kjósa að halda sem leyndustum.

Grétar er einfaldlega að reyna að stemma stigu við því að ég og aðrir, sem efast eða sjá í gegnum ýmsar fullyrðingar baráttumanna samkynhneigðra, skrifi um þessi mál. Það er hvorki vitsmunalega glæsilegt né lýðræðislegt að reyna að bæla niður skoðanir annarra með því að sveifla yfir höfði þeirra svipum fordæmingarinnar vegna meintra ‘móðgana’ eða ranghugsunar eða vegna tengsla þeirra við trúarhreyfingar eða tilteknar lífsskoðanir.

Vilji Grétar standa í stykkinu, ætti hann að beita rökum gegn hverri rangri staðhæfingu, sem hann telji sig koma hér auga á og hafa viðhlítandi svör við, en ekki grípa til annarlegs ólíkindabragðs með óviðfelldnum valdbeitingarkeimi. Ekki er ég óskeikull – þótt ég hafi sannfæringu fyrir því sem ég hef skrifað á þessum vettvangi – og opinn er ég fyrir því að hafa það, sem sannara reynist í hverju máli. Það á líka við um þetta mál, en Grétar sannfærir mig ekki um eitt né neitt málstað sínum styrktar með því að grípa til þess vopns sem handhafar valdsins hafa yfir að ráða. Já, pólitískur réttrúnaður er líka vald, sem harla auðvelt er að misnota ….

Það er fjölmargt í skrifum mínum hér, sem Grétar og félagar hans hafa ekki einu sinni reynt að hrekja. Hvar er t.d. afsönnun andmælenda minna á því, að glæfralegar fullyrðingar manna um, að 10% eða 6,9–9,2% eða 5–10% Íslendinga séu samkynhneigðir, standist ekki? Hvergi, og hafa þeir þó haft nær níu mánuði til að afsanna mál mitt eftir birtingu Fréttablaðsgreinar minnar 28. apríl sl. Sjálfur leiðtogi samtaka Grétars um árabil, Þorvaldur Kristinsson, stendur uppi eins og keisarinn í ævintýri Andersens, eftir að hafa fullyrt í útvarpi: “Við verðum að gera okkur grein fyrir því, að varfærnustu tíðnitölur heimsins segja okkur, að hér hljóti að vera um 15-20.000 samkynhneigðir fullorðnir einstaklingar.” Þetta hef ég afsannað 100% sem margfalt skrök (sjá grein mína Hversu algeng er samkynhneigð á Íslandi?). Og það er margt annað sem þessir aðilar hafa engin svör við. En ef þeim er ófært að vinna málið með því að leggja fram rök, eigum við þá að una við, að þeir bjóði okkur steina fyrir brauð? Þ.e.a.s.: eigum við að láta þeim eftir að neyta þess lags, að almenningur er orðinn svo langblekktur af Pótemkíntjöldum þeirra, að auðvelt er orðið að stimpla allt það sem ‘öfgamálflutning’ og ‘fordóma’ sem ræðir þessi mál á öðrum nótum en þeir vilja eða sem andmælir ýtrustu kröfugerð þeirra?

Það er rétt, Grétar, ég neita ég ekki að þú hefur vindinn með þér í þessu máli hér á Íslandi – enn sem komið er (a.m.k. meðal fjölmiðlamanna). En í Evrópu eru menn þrátt fyrir allt ekki orðnir svona afvegaleiddir. Hver er t.d. afstaða manna þar til ættleiðingar homma og lesbía á börnum? Í Evrópubandalaginu eru 57% á móti henni, 38% með, en af þeim, sem afstöðu tóku, eru 60% á móti henni (sjá grein eftir dr. Judit Takács). Í Noregi voru viðhorf manna könnuð í sömu rannsókn: 61% af þeim, sem afstöðu tóku, voru á móti slíkri ættleiðingu (en í heildina: 59% á móti, 37% með, og 4% tóku ekki afstöðu). Reyndar bendir nú ýmislegt til, að Íslendingar séu að hallast aftur frá málflutningi samkynhneigðra (miðað við það, hvað halda hefur mátt um mikið fylgi við pólitíska rétttrúnaðinn), sbr. þetta: Á Bylgjunni 9. ágúst sl. var skoðanakönnun um afstöðuna til þess, hvort samkynhneigðir eigi að hafa sama rétt til ættleiðingar og gagnkynhneigðir. Niðurstaðan var 50% já, 50% nei – sjá vefslóðina http://www.bylgjan.is/template12.asp?PageID=300 – Á vefsíðu Útvarps Sögu var um sama leyti könnun um sama mál (sjá www.utvarpsaga.is ), og þar var niðurstaðan rúml. 62% á móti slíkri ættleiðingu, en rúml. 37% með henni. Í þeirri könnun voru reyndar ekki nema á 2. hundrað þátttakendur, en trúlega mun fleiri í hinni á Bylgjunni. – Ekki sannar þetta, að allur þorri fólks standi með þessari réttindakröfu samkynhneigðra, og er hún þó meðal þess, sem forsætisráðherra kaus að leggja fram í lagafrumvarpi sínu þvert á móti ráðgjöf óhlutdrægustu og málefnalegustu aðilanna sem unnu það nefndarálit sem átti að heita forsendan fyrir þessu lagafrumvarpi.

Nú var ég að hlusta á þáttinn ‘Í vikulokin’ á Rás 1, og þar var yfirlýsing trúfélaganna 20, sem send var fjölmiðlum í fyrradag, meðal umræðuefnanna. Að sjálfsögðu voru einir saman líberalistar í þessu málefni valdir í þann þátt, þ.á m. formaður Félags aðstandenda samkynhneigðra, og voru þau á einu máli um að standa með allri kröfugerð homma og lesbía, og enginn viðraði kristin viðhorf i málinu né virtist hafa meðvitund um eitt né neitt sem mælt gæti gegn skynsemi þess að láta þeim eftir öll þessi réttindi. Dæmigert fyrir ástandið, og ekki bætti Hjördís Finnbogadóttir þáttarstjórnandi um betur með því að taka þátt í að gera lítið úr þessum trúfélögum vegna meints fámennis þeirra og taka það fram, að “litlu trúfélögin, þau eru ekki öll sérstaklega umburðarlynd” (og hló léttilega við). – Þannig fer þetta fólk að, þegar til stendur að bægja frá sér þeim þanka, að eitthvað geti nú verið að, þegar svo mörg og ólík trúfélög og hreint ekki lítil, hvað þá ómarktæk, komast að niðurstöðu sem er á ská og skjön við veraldarhyggjuna og villuráfandi presta sem kunna ekki lengur sína Biblíu í þessu siðferðismáli.

Já Jón minn, þú hefur svift hulunni af samsærinu. Við í leynireglu “The Gay Agenda” höfum náð að smegja okkur inn á alla efstu staði þjóðfélagsins. Við ráðum nú öllum fjölmiðlum og stórfyrirtækjum þessa lands og fljótt munum við ná að smita allt þjóðfélagið af kynvillu og AIDS! Muahahaha!

Ekki nákvæmlega það sem ég sagði. Þetta eru fuglahræðurök hjá þér. Ykkar beztu bandamenn eru ekki stórfyrirtækin, heldur fröken Fáfræði og hr. Hleypidómur.

Hvað fjölmiðlana varðar, hef ég a.m.k. hér ofar bent á misnotkun ljósvakamiðla í þágu einhliða málflutnings fjóra daga í röð – en ég er ekki að alhæfa um alla fjölmiðla. Hitt vekur nokkra undrun, að fréttatilkynning trúfélaganna, sem send var öllum helztu fjölmiðlum (og afrit til mín o.fl.) í fyrradag (fimmtud.) kl. 18:28, skuli ekki enn hafa birzt í Blaðinu né Fréttablaðinu (að því er mér er sagt) og að ekkert er á þá yfirlýsingu minnzt í Mogganum í gær né í dag! – Eru menn að paníkera? Er verið að þagga athyglisverða frétt í hel? Hver verður fyrstur með fréttirnar?! – Jú, Rúvið var með þetta í gærmorgun, en faldi það í aðalfréttatímanum í hádeginu, gerði þar viðtal við biskupsritara (að vísu hinn mætasta mann) að meginfrétt, og var þó ekkert nýtt í þeim tíðindum hans, sem ekki hafði komið fram t.d. í Mogganum sunnud. 27. nóv. sl. (í fréttinni: ‘Kirkjuþing 2007 ákveður um hjónavígslur samkynhneigðra’). Ekkifrétt var þannig gerð að frétt í gær, meðan nýrri frétt og markverðri var stungið undir stól. Þetta finnst Róberti bara sniðugt, og það sama er að segja um Guðmund Jónsson hér ofar, sem líkir því við nazisma, ef nokkur einasti maður í níu manna viðmælendahópnum (sem talinn var upp í greininni hér í byrjun) hefði fengið að vera annarrar skoðunar en hann sjálfur og pólitísku réttrúnaðarmennirnir á fjölmiðlunum.

Svo er nú komið lýðræðislegum þankagangi meðal margra fjölmiðlamanna, þegar þeir véla um þessi mál, að þeim er fyrirmunað að hlusta á vissan hluta þjóðarinnar eða gefa mótrökum færi á að heyrast. En góður málstaður á alltaf að geta þolað eða hrakið mótrök, ef þau standast ekki. Þess vegna er líka þessi vettvangur minn opinn fyrir umræðunni, ólíkt þeirri einhliða skoðanastýringu voldugri aðila, sem Guðmundur Jónsson réttlætir í pistli sínum hér ofar.

Og vel á minnzt, Guðmundur, þú hefðir átt að kynna þig hér með starfsheiti eða annarri skýrri auðkenningu, eins og þér átti að vera ljóst eftir lestur innleggs míns kl. 02:29 17/1 við stóru greinina ‘Hvert er stefnt …’ – Hver maður stendur líka betur með fullyrðingum sínum og af meiri ábyrgð, ef hann gefur upp nafn (og aðra auðkenningu, ef nauðsynlegt er, eins og í þínu dæmi) sem ekki verður ruglað saman við aðra menn. Mundu það næst, viljirðu ekki missa póstana þína í glatkistuna.

Í Silfri Egils á sunnudaginn var fjallað um málefni samkynhneigra og kirkjuna, en það hafði verið gert líka sunnudaginn þar áður. Ástæðan fyrir því að málið var aftur tekið fyrir, var að sögn Egils, gagnrýni sem hann hafði fengið vegna vals á viðmælendum. Viðmælendur þessir voru með andstæð sjónarmið eins og oftast er þegar mál eru tekin fyrir hjá Agli. Þetta fór greinilega fyrir brjóstið á einhverjum og var því málið tekið aftur fyrir og viðmælendurnir tveir hafðir á alveg sama máli. Hvað sjónarmið skyldu svo þessir mætu menn hafa talað fyrir og verið svo sammála um?

Ekki ætlaði ég að skrifa meira hér inn (geri það kannski í framtíðinni) en vil þó benda á, vegna umræðu um yfirlýsingu trúfélaganna, að mér vitanlega hefur yfirlýsing Á.S.T. (áhugahópur samkynhneigðra um trúarlíf) vegna ummæla biskups (sjá www.samtokin78.is) ekki verið birt í fjölmiðlum né um hana fjallað á neinn hátt. Þó veit ég til þess að hún var send á alla fjölmiðla. Einnig er eftirtektarvert að kaþólska kirkjan á íslandi er ekki á meðal þeirra trúfélaga sem rita undir yfirlýsinguna og er það athyglisvert. Ég geri ráð fyrir að Jón mundi leiðrétta mig fari ég með rangt mál.

Með virðingu og vinsemd

Sæll Jón Valur

Ég spyr? Hvernig stendur á því að Kaþólskakirkjan skrifar ekki undir þessa yfirlýsingu? Er hún ekki með skýra afstöðu í þessum málum?
Annars þakka ég þér fyrir málefnalega umræðu. Kveðja, Guðmundur

Þetta er í meginatriðum rangt hjá Grétari.

a) Yfirlýsing ÁST var birt í heild í Mbl. 14. janúar, bls. 52 (‘Harma orð biskups Íslands’). Ennfremur var frá henni sagt í fréttum í öllum fjölmiðlum sem ég tók eftir, s.s. Stöð 2, Sjónvarpinu, Fréttastöð NFS, Rúv og Fréttablaðinu (auk þess sem Grétar, einn aðalmaður hópsins, var tekinn í viðtal á Talstöðinni snemma í þessari viku). En hitt er rétt, að slík yfirlýsing lítils hóps (eins og þarna um ræðir) er yfirleitt aldrei lesin upp í heild á neinni sjónvarpsstöð, nema hún sé þá þeim mun styttri. Fréttin fekk mjög “fínt coverage,” ólíkt því sem við, lærisveinar og þjónar Krists, erum að upplifa með yfirlýsingu okkar, sem ekki hefur verið minnzt aukateknu orði á í Stöð 2 né Sjónvarpinu heilum tveimur sólarhringum eftir að þær stöðvar fengu hana senda! Samt er hér um að ræða 20 trúfélög, þ.á m. er hin fjölmenna Fíladelfía í Reykjavík, Vegurinn, Krossinn og Aðventkirkjan á Íslandi. Og hér er þar að auki um að ræða heitt málefni, sem margvíslegar fréttir eru sagðar af í hverri viku nú orðið – Hjörtur Magni þarf naumast annað en hnerra til að fá inni í blöðum og ljósvakamiðlum. Og hvað er búið að kjamsa oft í fjölmiðlum á einni setningu Karls biskups, sem hann lét falla í fréttaviðtali eftir nýársræðuna? (og útleggja þau orð hans í allt annarri merkingu en hann lagði í þau, eins og gert er í yfirlýsingu ÁST). Ef baráttumenn homma og lesbía gera eitthvert skammarstrik eins og Sigursteinn Másson í predikunarstóli Fríkirkjunnar um daginn, þegar hann nánast brennimerkti innræti Þjóðkirkjunnar í ‘predikun’ sinni, þá er því slegið upp á áberandi hátt í flestum fjölmiðlum. Og Stöð 2 fannst það meira sæmandi að segja frá sænskri mannætu í fréttatíma sínum föstudagskvöldið 20/1 heldur en þessum þýðingarmikla vitnisburði kristinna manna og kvenna, safnaðanna 20 o.fl. fólks, sem þó var ákaflega fréttnæmur fyrir þjóð okkar. – Hvert eruð þið eiginlega komnir, fjölmiðlamenn?

b) Kaþólska kirkjan var ekki formlegur aðili að yfirlýsingunni (biskupinn erlendis, þegar unnið var að henni), en ef andstaða nokkurrar kirkju við (1) hjónavígslu samkynhneigðra, (2) ættleiðingar þeirra og (3) tæknifrjóvgun lesbía hefur verið alkunn, þá er það afstaða kaþólsku kirkjunnar, enda hefur hún margsinnis gert þá afstöðu sína ljósa. Svo bendi ég á, að tveir þjónandi, kaþólskir prestar, á Akureyri og í Hafnarfirði, sá síðarnefndi að auki kanslari Kaþólsku kirkjunnar á Íslandi (og ritari biskups), voru aðilar að yfirlýsingunni – og þar að auki séra Halldór Gröndal, sem tók kaþólska trú fyrir nokkrum árum, Jón Rafn Jóhannsson, mikilvægur þýðandi og ræktandi hins forna arfs, einn trúnemi að auki og ég sem þetta skrifa. Var þátttaka okkar symbólsk, en ekki leitað almennt til kaþólskra um að skrifa undir. Grétar getur því ekki lesið neina afstöðubreytingu kaþólsku kirkjunnar út úr því, að hún var ekki formlega aðili að þessari yfirlýsingu. Hann ætti fremur að horfa til hins, að andstöðuna við öll þessi þrjú meginatriði, sem ég nefndi hér ofar, er að finna hjá þeim kirkjum sem mynda yfirgnæfandi meiri hluta kristinna manna: kaþólskra og orþódoxra (aðild rússnesku rétttrúnaðarkirkjunnar, þótt smá sé hér á Íslandi, er mjög symbólsk og talandi um þá afstöðu), sem til samans ná til um 63% kristinna manna í heiminum,• – en þar að auki er á einu máli með okkur í þessu efni fjöldinn allur af evangelískum og charismatískum kirkjum heims. Eins sjáið þið breiddina í þessu, að í hópi okkar eru allar hvítasunnukirkjurnar sjö, Aðventkirkjan og Hjálpræðisherinn á Íslandi, gamlir og trúir söfnuðir eins og Sjónarhæðarsöfnuður á Akureyri jafnt sem vaxtarsprotar í trúarlífi, sem virkir eru meðal ungmenna, s.s. Vegurinn, Krossinn, Kefas, Betanía og Samfélag trúaðra í Reykjavík. En gleymum heldur ekki minni samfélögum eins og bænahópnum í Hörgshlíð 12, Akrinum eða Vinyard-samfélaginu: Aðild þeirra sýnir, að alvarlega þenkjandi hópar, sem rækja guðstrúna og bænina, trúir orði Guðs í Biblíunni, álíta sér ekki kinnroða að kannast við heilnæma kenningu hennar í þessum málum. Það sama á við um trúa einstaklinga á listanum, þ.m.t. áberandi þýðingarmikla menn í Þjóðkirkjunni.

En þið getið lesið yfirlýsinguna í heild á http://www.mbl.is/mm/frettir/innlent/frett.html?nid=1180317 – sem og nöfn þeirra, sem að henni standa. Einnig er hún birt í Morgunblaðinu á þessum nýbyrjaða sunnudegi á bls. 59.

*Kaþólska kirkjan: um 1100 milljónir manna, orþódoxa kirkjan: um 225 milljónir, af alls um 2,1 milljarði kristinna manna í heiminum. Sjá t.d.:
http://www.adherents.com/adh_rb.html og :
http://www.adherents.com/Religions_By_Adherents.html

Árétting: Sá Guðmundur Jónsson sem þakkar málefnalega umræðu úr ranni Jóns Vals hér að ofan er ekki sá Guðmundur Jónsson sem inn á þessa síðu hefur skrifað nokkrum sinnum áður, enda tel ég málfutning Jóns Vals hvorki málefnalegan né þakkarverðan.

Guðmundur Jónsson skrifstofumaður, Reykjavík

Allt í lagi, Guðmundur minn, ég get ekki ætlazt til þess, að allir séu mér sammála. En þar sem tilgangurinn með vefsetri þessu er fyrst og fremst sá að þjóna trúuðu fólki – að kynna og ræða kristinn sið og kaþólska trú, eðli hennar og rök (trúvarnarfræði), kristið siðferði (og alla sanna siðfræði, m.a. með hliðsjón af þjóðfélagslegum veruleika og mannlegum vísindum), auk þess að segja fregnir af lífi og boðun kirkjunnar, – þá gefur að skilja, að við væntum einkum uppbyggilegrar þátttöku kristinna og leitandi manna í umræðum á þessum vettvangi fremur en fulltrúa veraldar- og afstæðishyggju eða andkirkjulegra viðhorfa. Við skellum ekki í lás á leitandi menn, en afþökkum andkristið orðbragð og árásir.

En varðandi ruglinginn á þér og alnafna þínum, þá kom hér í ljós, að sú regla sem ég setti var heppileg, að menn sem heita svona algengum nöfnum aðgreini sig með einhverjum hætti (starfi, stöðu, menntun eða búsetustað). Ella veit enginn hver er hvað.

Ég þakka Jóni leiðréttinguna. Sökum anna hef ég ekki fylgst mikið með fjölmiðlum undanfarið svo þetta hefur alveg farið fram hjá mér. Afstaða kaþólsku kirkjunnar er mér, og flestum, vel kunn en ég var aðeins að nefna að mér þótti hana vanta í þann hóp sem skrifaði undir margnefnda yfirlýsingu og var að velta því fyrir mér hvers vegna það væri. Það var sagt frá yfirlýsingu þessara hópa í fréttum RÚV að mig minnir á fimmtudag eða föstudag.

Með virðingu og vinsemd

Já, á föstudagsmorgun, sem og örstutt í “yfirliti hádegisfrétta” kl. 12 þann dag, en svo voru hlustendur sviknir um að fá þá frétt í aðalfréttatímanum kl. 12.20–45 og “ekkifréttin” með Þorvaldi Karli sett í staðinn! – Og enginn tengiliðanna í samkirkjuhópnum hefur verið kallaður til viðtals á Rúv, þótt slíkt hafi verið gert að minna tilefni.

“Enginn sparkar í hundshræ, var oft sagt. Er það ekki málið? Væri ég öfgafullur, myndu þau skrif einfaldlega dæma sig sjálf og engin þörf á commentum Grétars né Guðmundar. En það er vegna allra þeirra þýðingarmiklu upplýsinga, sem reiddar hafa verið fram í greinum mínum fjórum til fimm í efnismöppunni ‘Málefni samkynhneigðar á sviði þjóðfélags og kirkju’, sem Grétar o.fl. í hans flokki sjá ástæðu til að beina spjótum sínum að mér.”

Þetta er þá væntanlega einnig ástæðan fyrir síendurteknum skrifum þínum á vantrú.is Skrif vantrúarmanna eru samkvæmt þessu ekki öfgafull enda væri þá ekki ástæða fyrir þig til snúast til andsvara; skrifin dæmdu sig sjálf.

Ofangreind réttlæting þín fyrir meintum málefnanlegum skrifum þínum hittir sjálfan þig fyrir.

“Hvar er t.d. afsönnun andmælenda minna á því, að glæfralegar fullyrðingar manna um, að 10% eða 6,9–9,2% eða 5–10% Íslendinga séu samkynhneigðir, standist ekki?”

Fyrir mitt leiti þá hef ég skýrt það út fyrir þér að ég tel mannréttindi ekki miðast við prósentuhlutföll. Væru konur til að mynda 6,9-9,2% mannkyns og gagkynhneigðir á bilinu 5-10% teldi ég það ekki rök fyrir skertum mannréttindum þeirra. Það sama á við um samkynhneigða í mínum huga og því gef ég lítið fyrir tölfræðiæfingar þínar í þessu sambandi.

“Á Bylgjunni 9. ágúst sl. var skoðanakönnun um afstöðuna til þess, hvort samkynhneigðir eigi að hafa sama rétt til ættleiðingar og gagnkynhneigðir. Niðurstaðan var 50% já, 50% nei – sjá vefslóðina http://www.bylgjan.is/template12.asp?PageID=300 – Á vefsíðu Útvarps Sögu var um sama leyti könnun um sama mál (sjá www.utvarpsaga.is ), og þar var niðurstaðan rúml. 62% á móti slíkri ættleiðingu, en rúml. 37% með henni. Í þeirri könnun voru reyndar ekki nema á 2. hundrað þátttakendur, en trúlega mun fleiri í hinni á Bylgjunni.”

Kannanir með sjálfvöldu úrtaki segja nákvæmlega ekki neitt – gefa ekki einu sinni vísbendingu. Um það eru allir aðferða- og tölfræðingar sammála. Gallup könnun gerð árið 2004 sýnir hins vegar að 87% landsmanna eru hlyntir staðfestri samvist og 69% kirkjulegri vígslu samkynhneigðra para.

Jón Valur, þú áhugamaður um tölur og hlutföll, getur þú upplýst lesendur síðunar um hve hátt hlutfall landsmanna standa á bak við þá söfnuði og bænahringi sem að yfirlýsingunni gegn réttindum samkynhneigðra stóðu?

Þú talar um tvær megin-fylkingar í þessu máli. Það skildi þó ekki vera að fjölmiðlaumfjöllun um málið spegli ágætlega viðhorf þjóðarinnar til þess og að fjölmiðlamönnum þyki einfaldlega lítil ástæða til þess að hleypa fámennum öfgasinnuðum hópi að, sem berst gegn mannréttindum þessa ákveðna minnihlutahóps sem hommar og lesbíur kallast? Svona svipað og það þykir almennt ekki við hæfi að hleypa kynþáttahyggjumönnum að hljóðnemanum þegar rætt er um innflytjendur. Fæstum þykir þeir sjálfir standa fyrir öfgum í skoðunum, en hugleiddu þetta vandlega Jón Valur.

“Ætlast er til…að umfjölln sé málefnaleg”

Hér að ofan er fullyrt (Aðalbjörn Leifsson) að samkynhneigðir séu haldnir djöfullegum illum anda. Þar sem þeirri athugasemd var ekki eytt út þætti mér fróðlegt að heyra málefnaleg rök fyrir þeirri fullyrðingu.

“Og vel á minnzt, Guðmundur, þú hefðir átt að kynna þig hér með starfsheiti eða annarri skýrri auðkenningu, eins og þér átti að vera ljóst eftir lestur innleggs míns kl. 02:29 17/1 við stóru greinina ‘Hvert er stefnt …’”

Sjálfsagt. Það breytir þó ekki því að óheiðarlegir menn geta skrifað með því sama heiti til þess að koma höggi á minn málfutning hér. Viðleitni þín í þessu sambandi er virðingarverð, en ég bendi á að eina leiðin gegn slíkri misnotkunn er trúlega notendainnskráning.

Guðmundur Jónsson skrifstofumaður í Reykjavík hefur lokið máli sínu á því Drottins kvöldi 24. janúar 2006

Jón Valur minn, ertu til í að laga citið í efstu athugasemd minni í þessari lotu. / gleymdist, if you know what I mean…

Allt er þetta svaranlegt, sem GJ leggur hér fram, en ég hef engan tíma í það fyrir helgi. Og það er rangt, að orð Aðalbjarnar beri að túlka svo, að þið séuð haldnir illum anda – ég skrifaði honum fyrir nokkrum dögum og fekk svar: hann vill ekki halda neinni andsetningu fram og gerir það ekki. Ég geri það heldur ekki, hef enga forsendu til þess.

Eitt stórt mál: Ef hinir virku og ekki aðeins þeir, heldur: hinir trúuðu innan Þjóðkirkjunnar og kristinna safnaða væru spurðir, væru ekki 69% þeirra fylgjandi hjónavígslu skhn. í kirkju, heldur trúlega minna en helmingur. Margir láta þó villast, rétt er það, en af Biblíu-kristnum ástæðum getur enginn verið hlynntur slíkri hjónavígslu, það liggur í eðli málsins, og erum við þó reiðubúin að biðja fyrir þessu fólki, lífi þess og glímu, ekki síður en öðru fólki (fyrir utan okkar nákomnustu, sem alltaf fá heitustu fyrirbæn flestra trúaðra manna). Blessi þig, Guðmundur minn.

Þessi málatilbúnaður er dæmigerður fyrir framgöngu Jóns Vals í þessu máli öllu saman. Hann hefur fyrirframmótaðar skoðanir á samkynhneigð en setur mál sitt fram eins og um ströng vísindi sé að ræða. Þegar betur er að gáð kemur hins vegar í ljós öllu sem kemur málstaðnum til góða er grautað saman, en öðru sleppt. (Þetta er raunar mjög algengt þegar trú og vísindum er blandað saman og sést ágætlega á ýmsum kristnum “rannsóknarstofnunum” bandarírískum.) Tilgangur Jóns Vals er sá eini að útmála samkynhneigða og slá ryki í augu fólks með alls kyns tölfræðikúnstum. Þessi vinnubrögð koma óvenju skýrt í ljós hér að ofan svo allir ættu að geta séð.

Hér að ofan vitnar Jón Valur sigri hrósandi í ómerkilegar vefsíðukannanir með sjálfvöldu úrtaki en fettir fingur út í Gallupkönnun sem honum líkar ekki niðurstöðurnar úr. Gallupkönnunin mælir skoðanir þýðis sem er fyrirfram skilgreint með úrtaki af tiltekinni stærð. Þannig er t.d tryggt að engin segi álit sitt oftar en einu sinni og hægt er að reikna út skekkjumörk eftir reglum stærðfræðinnar. Í vinnubrögðum Gallups er þetta með fyrirfram þekkt þýði lykilatriði. Ekkert af þessu er hins vegar til að dreifa í þeim netkönnunum sem Jón Valur hampar svo mjög. Það má að vísu deila um hvort þýðið sem valið er sé heppilegt (íslenska þjóðin á aldursbilinu 18-80 ára í þessu tilviki) eða hvort, eins og Jón Valur vill, heppilegra væri að kanna aðeins afstöðu virkra kristinna. Burt séð frá því þá mælir þessi könnun, ólíkt hinum tveimur, það sem henni er ætlað að mæla. Í ljós kemur sumsé að mikill meiri hluti þeirrar þjóðar sem er fædd og skírð og greiðir skatta inn í íslensku þjóðkirkjuna er hlynt kirkjulegum vígslum samkynhneigðra. Það er nokkurs um vert að vita.

Mörgu þarf ég að svara af fleipri Guðmundar hér á undan, gef mér væntanlega tíma til þess innan 2ja–3ja daga. Mun þá t.d. svara orðum hans um skoðanakannanir útvarpsstöðvanna, en vek bara athygli á því hér, hve vel honum tekst að þegja í hel þá staðreynd, að 60% Evrópubandalags-íbúa og 61% Norðmanna eru andvígir því, að hommar og lesbíur fái að ættleiða börn til jafns við venjuleg hjón. Heimurinn stendur ekki með hómósexúalistum í því efni – og fjölmörg lönd vilja ekki leyfa það að börn þaðan verði ættleidd til þessa þjóðfélagshóps. Eina tilfellið um fóstrun (og e.t.v. ættleiðingu), sem ég veit til, að átt hefur sér stað til samkynhneigðs pars hér á Íslandi, fór fram þvert gegn vilja foreldra barnsins – en þeir fengu engu um ráðið vegna þess alræðiskennda ofríkis sem íslenzku ættleiðingalögin heimila félagsmálayfirvöldum í þeim efnum.

Ég vek athygli lesenda á því hve vel Jóni Vali tekst að þegja í hel þá staðreynd, að 64% Hollendinga og 54% Dana eru hlyntir því að hommar og lesbíur fái að ættleiða börn til jafns við “venjuleg hjón".

Guðmundur minn, hafa ekki Danir og Hollendingar verið mestu róttæklingarnir í Evrópu í þessu efni? Af hverju kynnirðu þér ekki allt eins hvað Grikkirnir segja – íbúar hins gamla og frjálshuga Hellas? Þar eru tölurnar 87% á móti ættleiðingarheimild ykkar, en 11% með.

Í Bretlandi eru 60% á móti, 35% með.
Í Svíþjóð 50% á móti, 42% með.
Í Finnlandi 65% á móti, 30% með.
Í Austurríki 57% á móti, 33% með.
Á Ítalíu 74% á móti, 25% með.
Á Frakklandi 60% á móti, 39% með.

Jú, þið hafið Þýzkaland, Danmörku, Holland og Spán með ykkur, en þá er það líka upp talið. Auk nefndra sjö landa höfum við siðfestumennirnir 18 önnur Evrópulönd með okkur og mörg þeirra með afar miklum mun. Kynntu þér málið!
Sjá: http://216.239.59.104/search?q=cache:E-qtYNt_BCoJ:www.ilga-europe.org/content/download/1690/10561/file/Takacs-rps.pdf+55%25+citizens-of-the-European-Union+adoption-by-homosexual-couples&hl=en&ie=UTF-8
og http://www.ilga-europe.org/content/download/1690/10561/file/Takacs-rps.pdf

En Danir og Hollendingar eru smám saman að hverfa frá ýmissi villu síns vegar, eftir að þeir fóru að upplifa óþægindin af vanhugsaðri frjálshyggju sinni. – Með góðum óskum, bróðir.